دانشیار دانشگاه علوم پزشكی اصفهان عنوان كرد؛
کمبود متخصص و مکان مجهز در عرضه به بیماران سکته مغزی
به گزارش هوا فضا، اصفهان سکته مغزی دومین علت مرگ و میر در ایران شناخته شده است و عرضه خدمات به این افراد، توسط گفتار درمانگر صورت می گیرد. این در شرایطی است که جامعه ما در ارائه فرد متخصص و مکان مجهز برای عرضه خدمات به این افراد با کمبود و مشکلات جدی مواجه می باشد.
نشستی از سلسله نشست های ترجمان دانش، یکشنبه ۱۲ آذرماه، در دانشکده علوم توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان برگزار گردید. در این جلسه لیلا قسیسین، دانشیار علوم توانبخشی و مدیر گروه آموزشی گفتار درمانی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، پژوهش خود با عنوان «تجربیات خانواده های افراد دارای زبان پریشی از موانع و تسهیل کننده های دریافت خدمات گفتار درمانی در ایران» عرضه کرد.
دانشیار دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با اشاره به اینکه سکته مغزی دومین علت مرگ و میر در ایران است، افزود: این در شرایطی است که در دنیا سکته مغزی سومین عامل مرگ و میر است، به عبارتی، سکته قلبی نخستین عامل، سرطان ها دومین و سکته مغزی سومین عامل مرگ و میر در جهان هستند.
وی افزود: مبتلا شدن به سکته مغزی عوارض گوناگونی را برای افراد به همراه دارد که فلج شدن اندام ها یکی از این عوارض است. اگر این صدمه در نیمکره چپ مغز رخ دهد، فرد ارتباط کلامی اش را هم از دست می دهد که در اصطلاح به این افراد «افراد دارای زبان پریشی» می گوییم.
مدیر گروه آموزشی گفتار درمانی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، تصریح کرد: تاثیرات سکته مغزی نه تنها بر روی فرد، بلکه بر روی خانواده فردی که به سکته مغزی گرفتار شده، بسیار است. در این خصوص، عمده درمانی که فرد دریافت می کند، درمان توانبخشی است نه درمان دارویی. در مطالعه ای که اخیرا در رابطه با عوارض سکته مغزی در آمریکا انجام شده، ذکر شده است که برای خانواده ها ابتدا حرکت مهم می باشد و پس از آن گفتار.
قسیسین در مورد نوع این پژوهش اظهار داشت: این مطالعه از نوع content analysis است، یعنی در این پژوهش ما با افرادی که با این مشکل درگیر هستند، مصاحبه می کردیم و بعد آن اطلاعات مربوطه را تحلیل و بررسی و عوامل موثر را استخراج می کردیم. همچنین، تمرکز این تحقیق بر روی افرادی است که از نظر ارتباطی گرفتار مشکل هستند.
وی افزود: ما با ۱۲ خانواده از خانواده های افراد زبان پریش مصاحبه انجام دادیم و از آنها خواستیم که از عوامل بازدارنده و تسهیل کننده ای که بر درمان تأثیر می گذارد صحبت کنند. عرضه خدمات با مشکلاتی همراه بود همچون این که بیشتر خانواده ها با هزینه های بالای درمان مواجه بودند. برای مثال یکی از خانواده ها ذکر کردند که فرد مبتلا به سکته مغزی بعد این این اتفاق بازنشسته شده و با درآمد ماهانه ۷ میلیون تومان پرداخت یک میلیون تومان برای ۱۰ جلسه درمان در ماه هزینه زیادی است.
دانشیار دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با تکیه بر این که رفت و آمد به درمانگاه ها از دیگر عوامل آزار دهنده برای این افراد است، اضافه کرد: این افراد برای سوار و پیاده شدن از ماشین احتیاج به کمک دارند. همینطور با عنایت به هزینه بالای ویلچر، خیلی از خانواده ها توان خرید ویلچر را ندارند.
قسیسین محدودیت در دسترسی به گفتار درمانگرها را از دیگر مشکلات این افراد دانست و اظهار داشت: عامل دیگری که هم بازدارنده است و هم تسهیل کننده، «پزشکان» هستند. درمان های توانبخشی یک زمان طلایی دارد، این زمان ۶ ماه الی یک سال پس از حادثه است، در حالیکه خیلی از پزشکان زمان توانبخشی را به تعویق می اندازند و راه رفتن را به گفتار درمانی اولویت می دهند. همچنین، خیلی از پزشکان به کاردرمانی، فیزیوتراپی و توانبخشی بیماران معتقد نبودند و نکته عجیب این که خیلی از پزشکان معروف اصفهان چنین تفکری داشتند.
وی افزود: در این پژوهش یکی دیگر از عوامل موثر، سن بیماران بود. برای مثال اگر بیمار در دوره سالمندی به سر می برد و سن او ۷۰ سال یا بیشتر بود خانواده تمایلی نداشتند که برای درمان و بهبودی او هزینه کنند و ترجیح می دادند چنین هزینه ای را برای درمان افراد جوان تر خانواده صرف شود.
مدیر گروه آموزشی گفتار درمانی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، از زمان برگزاری جلسات، بعنوان یکی از عوامل بازدارنده در درمان یاد کرد و اظهار نمود: برای مثال بیمار ساعت ۱۱ بیدار می شد و زمانیکه خانواده بیمار به همراه او به محل درمان می رسیدند، مرکز درمان تعطیل شده بود.
وی افزود: همینطور در مورد محل درمان، مشکلاتی مانند خراب بودن آسانسور یا باریک بودن راهروها و دهانه ورودی مراکز هم از مواردی است که برای بیماران و خانواده های آنها محدودیتی هایی را بوجود می آورد. علاوه بر این، خود خانواده ها هم یک عامل بازدارنده و تسهیل کننده بودند. برای مثال خانواده های کم جمعیت خود یک عامل بازدارنده هستند. از سوی دیگر شاهد این بودیم که بعضی از خانواده ها به پدر خانواده و درمان وی در مقایسه به درمان مادر خانواده بیشتر اهمیت می دادند و این بسیار تاسف برانگیز است.
قسیسین اظهار داشت: بر مبنای گفته وزارت خانه، به افراد مبتلا به سکته مغزی، خدماتی همچون ۱۵۰ جلسه فیزیوتراپی در سال، ۱۰۰ جلسه گفتار درمانی و ۱۰۰ جلسه کاردرمانی به صورت مجانی عرضه می شود، اما در واقع چنین دستورالعملی ضمانت اجرایی ندارد. چونکه بیمارستان ها می گویند بودجه ای برای ما وجود ندارد تا این برنامه را اجرا نماییم و در نتیجه پرداخت چنین هزینه هایی برای خانواده ها بسیار مشکل ساز است.
دانشیار دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، در انتها تصریح کرد: دو مورد از صدمه های سکته مغزی که گفتار درمانگر در بهبود آن نقش دارد، مشکلات ارتباطی و بلع (غذا خوردن) است که هر دو بر روی کیفیت زندگی بیمار و خانواده او بسیار اثرگذار هستند. عرضه خدمات به این افراد، توسط گفتار درمانگر صورت می گیرد، در صورتیکه جامعه ما در عرضه فرد متخصص و مکان مجهز برای عرضه خدمات به این افراد با کمبود و مشکلات جدی مواجه می باشد.
منبع: هوا فضا
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب