افزایش مجدد سرعت زیان دهی خودروسازان
به گزارش هوا فضا، آگاهان به حوزه صنعت خودرو اعتقاد دارند که عواملی چون کمبود نقدینگی، عدم تخصیص ارز، بلاتکلیفی در واگذاری، قطعی برق و قیمت گذاری دستوری در قفل شدن صنعت خودرو بسیار موثر بوده است.
مریم فکری: کاهش بی سابقه تولید خودرو و افزایش عجیب رقم زیان های انباشته خودروسازان، اتفاقی است که اینروزها تصویر آینده صنعت خودرو را مه آلود کرده است؛ بطوریکه تعدادی از کارشناسان اشاره میکنند در صورتیکه مشکلات ساختاری این صنعت رفع نشود، زیان ها روز به روز بیشتر و تولید هم کمتر از این خواهد شد.
تازه ترین گزارش ها نشان میدهد که زیان انباشته سه خودروساز اصلی کشور ۲۲ درصد بیشتر شده و از ۳۰۵ هزار میلیارد تومان عبور کرده است. این در حالی است که مجموع زیان عملیاتی سال قبل این سه خودروساز هم با کاهش ۱۴.۸ درصدی به ۲۳.۶ هزار میلیارد تومان رسیده است.
در این میان، گزارشی دیگر از وضعیت تولید سه خودروساز اصلی کشور در فصل بهار ۱۴۰۴ نشان میدهد که مجموع تولید خودرو های سواری نسبت به زمان مشابه سال قبل، با افت قابل توجهی همراه شده است.
بر اساس اطلاعات عرضه شده در سامانه کدال، سه خودروساز اصلی کشور طی سه ماهه نخست سال جاری در مجموع ۱۷۹ هزار و ۹۳۰ دستگاه خودروی سواری ساخته اند، در صورتیکه این رقم در زمان مشابه سال قبل ۲۰۸ هزار و ۴۲۹ دستگاه بود. به این ترتیب، صنعت خودرو کشور در این بازه زمانی کاهش ۱۳.۷ درصدی معادل ۲۸ هزار و ۴۹۹ دستگاه را تجربه کرده است.
آگاهان به حوزه صنعت خودرو معتقدند که عواملی چون کمبود نقدینگی، عدم تخصیص ارز، بلاتکلیفی در واگذاری، قطعی برق و قیمت گذاری دستوری در قفل شدن صنعت خودرو بسیار موثر بوده است.
شاه بیت مشکل خودروسازی کجاست؟
در همین رابطه آرش محبی نژاد، دبیر انجمن قطعه سازان کشور در گفت و گو با خبرگزاری خبرآنلاین در رابطه با شرایط کنونی خودروسازی کشور می گوید: در صنعت خودرو یک مشکل مزمن دیرینه وجود دارد و آن، بحث زیان های انباشته و کمبود نقدینگی است که نمی گذارد صنعت خودرو جان بگیرد.
وی می افزاید: ما در سالیان اخیر شاهد بودیم با توجه به این که خودروسازان کشور توان تولید یک میلیون و ۷۰۰ هزار دستگاه خودرو را دارند و قطعه سازان هم توان تولید بالقوه ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار دستگاه خودرو را دارند، اما در چند سال اخیر عملاً تولید خودرو از یک میلیون و ۳۰۰، ۴۰۰ هزار دستگاه خودرو بالا نرفته است. این در حالیست که وزارت صمت برنامه های بالاتری را هم گذاشته بوده است.
دبیر انجمن قطعه سازان کشور عنوان می کند: در اتفاق اخیر باتوجه به اینکه مطالبات انباشته شده زنجیره تأمین خودروسازی از خودروسازان با این جنگ ۱۲ روزه همراه شد، ما جلسات اتاق فکر فوری گذاشتیم و در آن جلسات یک سری جمع بندی هایی داشتیم که یکی، وصول ۲۰ هزار میلیارد تومان از ۵۰ هزار میلیارد تومان مطالبات معوق زنجیره تأمین از خودروسازان بود.
محبی نژاد توضیح می دهد: درخواست ما از دولت و بانک مرکزی این بود که حداقل ۱۰ همت به هر دو خودروساز تسهیلات فوری و بدون فوت زمان بدهند که بتوانند بطور مستقیم به زنجیره تأمین خودروسازی تزریق کنند که متاسفانه ما شاهد بودیم که به یک خودروساز هیچ تسهیلاتی داده نشد و برای یک خودروساز دیگر هم در قالب افزایش حد و سقف اعتباری ۷ همت تسهیلات در نظر گرفته شد.
وی متذکر می شود: از جانب دیگر، ما درخواست کرده بودیم که بدهی های دولتی مثل بدهی به بیمه، مالیات، برق، آب و گاز را به مدت مشخص فریز کنند. پیشنهاد ما ۳ ماه بود که قطعه ساز بتواند خویش را جمع و جور کند و بتوانند تولید بادوام و مستمر را انجام دهند و افت تولید نداشته باشیم.
دبیر انجمن قطعه سازان تصریح می کند: درخواست سوم ما هم این بود که تکلیف قیمت گذاری مشخص شود و قیمت گذاری خودرو آزاد شود. در حقیقت مردم بجای اینکه با قیمت های خیلی بالا در بازار خودرو بخرند، با قیمت های منطقی و معقولی از درب کارخانه خودرو بخرند و این شکاف بازار عملاً در جیب دلالان می رود، تا اینکه به جیب تولیدکننده بیاید.
محبی نژاد عنوان می کند: در هر صورت این ها سه شرطی بود که ما گفته بودیم که اگر حل نشود، علی رقم وجود ظرفیت تولید، تولید افت پیدا می کند. این، طلای افت تولید است و موج ریزش شاغلان صنعت قطعه سازی شروع شده است، چونکه ماه بعد قطعه سازان کشور عملاً پولی برای پرداخت حقوق ندارند؛ مگر اینکه اتفاق خاصی بیفتد یا منابع مالی از یک جایی برسد.
وی تأکید می کند: ما شاه بیت دلیل کاهش تولید را نبود نقدینگی می دانیم و اصلی ترین دلیل آن، کاهش نقدینگی است. بعد مشکلات دیگر مطرح است. حقیقت این است که مشکلات دیگر به اندازه کسری نقدینگی، این صنعت را گرفتار افت تولید و مشکل نکرده است.
دبیر انجمن قطعه سازان یادآور می شود: حالا ممکنست خودروسازان قسمتی از قطعاتی را که داشتند، دپو داشتند و قسمتی از خودروهایی که ناقص بوده، تولید کردند و در آمار تولیدشان هم آمده، ولی دیگر از این به بعد، کار بدون تزریق نقدینگی صورت نمی گیرد و برای اینکه از افت تولید بیشتر و از دست شاغلان جلوگیری شود، باید فکری برای بحث نقدینگی کرد.
تحریم، جلوی توسعه صنعت خودرو را گرفت
اما در این بین، بابک صدرایی، کارشناس صنعت خودرو در گفت و گو با خبرگزاری خبرآنلاین در رابطه با مشکلات خودروسازی کشور می گوید: جمیع عوامل، صنعت خودرو را به این حال و روز در آورده است. بحث تخصیص و نبود ارز، کمبود نقدینگی و فشار روی خودروسازان وجود دارد. همینطور عدم پرداخت بموقع مطالبات قطعه سازان، عامل کهنه ای است که سال ها وجود داشته و حالا بیشتر و بیشتر می شود.
وی می افزاید: بحث کمبود برق، گاز، انرژی و آب در فصل های مختلف، چالش های مهم خودروسازان است. همینطور چالش جنگ و تاثیراتی که به لحاظ روانی و اقتصادی داشته، همه عواملی است که سبب شده صنعت خودروسازی ایران به این روز برسد. البته عامل مهم تر، تحریم ها و فشارهای تحریمی بیشتر است که جلوی توسعه صنعت و تولید محصول مدرن تر و بهتر را می گیرد. پلت فرم های قدیمی هم که هر کاری هم بکنید، به لحاظ کیفی و حتی کمی دیگر نمی تواند خیلی برای ما موثر باشد.
این کارشناس صنعت خودرو عنوان می کند: همه این عوامل سبب شده قطعه سازی و صنعت خودروسازی ما که به یکدیگر وابسته هستند و بطور قطع قطعه سازی زیربنای صنعت خودروسازی کشور هست، با این مشکلات کنونی مواجه شوند و جا دارد همه این عوامل را کارشناسی و بررسی نماییم و تا جایی که می شود، اوضاع را بهبود و سروسامان داد.
افزایش نرخها چرا نتوانسته مشکل خودروسازی را حل کند؟
این کارشناس صنعت خودرو در پاسخ به این پرسش که افزایش نرخها چرا نتوانسته مشکل خودروسازی را حل کند؟ می گوید: ببینید، تقاضای بازار هم مطرح است. بالاخره اتفاقات اقتصادی و دوران پساجنگ و فشارهای اقتصادی که روی کسب وکارها وارد می شود، همه عاملی است که تقاضا را در طولانی مدت در بازار خودرو کم می کند. ما تا آن زمان که شرایط اقتصادی و سیاسی مان نرمال نشود و ثبات برنگردد، تقاضای خودرو نه فقط افزایشی نمی گردد، بلکه کاهشی هم می شود.
صدرایی می افزاید: به نظر من، این یکی از موردهای اصلی است. شاید نرخها افزایشی می شود، اما این افزایش نرخها در کنار زیان های انباشته شده و مطالبات انباشته شده، نمی تواند پاسخ گو باشد و مثل یک بیماری می ماند که این قدر دردها و مشکلش انباشته شده که حالا هر چه هم به او دارو بدهید، درد کمتر نمی شود و حتی گاها بیشتر هم شود.
وی در ادامه می گوید: ما در کش و قوس این هستیم که خصوصی سازی صنعت خودرو اتفاق بیفتد و دائما این مساله را مطرح می نماییم و همین موضوع، عاملی است که در پایین آوردن تولید خودرو اثرگذار می باشد. معین نیست خصوصی سازی می شود یا نمی شود! اصلا خصوصی سازی که اتفاق می افتد، اسمش خصوصی سازی است و در عمل چیز دیگری غیر از خصوصی سازی می بینیم که حتی می تواند زیان ده باشد.
این کارشناس عنوان می کند: عملاً تا حالا خودروسازان ما خصوصی سازی نشدند و خصوصی سازی بیشتر در حد یک شعار و حرف و شواف انجام شده و همان ذات و شکل قبلی را دارند.
پرداخت اعتبارات دولتی هم مشکل خودروسازان را حل نمی کند
صدرایی در عین حال متذکر می شود: تصویب اعتبار از سمت دولت هم بدون اینکه خودروساز برنامه مشخصی داشته باشد که از این تسهیلات می خواهد چه استفاده ای کند و بعدا چه بازدهی ای خواهند داشت، صرفاً تکرار اشتباه های گذشته است.
وی تصریح می کند: تا آن زمان که چشم این صنعت به دولت باشد و دائما از دولت کمک بخواهد و به استقلال نرسد و تا آن زمان که نتواند با دنیای پیرامون ارتباط برقرار کند، مشکلات باز هم با اعتبارات پرداختی حل نخواهد شد.
این کارشناس صنعت خودرو عنوان می کند: اعتبار زمانی معنا پیدا می کند - مثل آن چه که در کشورهای دیگر در زمان های بحرانی پرداخت می شود – که در ازای یک برنامه تضمینی اتفاق بیفتد. اینگونه که خودروساز به دولت تضمین دهد که با این اعتبارات خویش را در یک بازه زمانی مشخص از بحران بیرون می آید و تبدیل به بنگاه سودده می شود و نقش سازنده ای دارد. وگرنه این اعتبارات هیچ فایده ای ندارد.
صدرایی یادآور می شود: حالا این وسط یک گروه هم باید راه بیفتند که پول ها کجا خرج شد، چه شد و چه کار کردند. باز نرخها چرا بالا رفت؛ مگر به خودروساز اعتبار داده نشد؟ این داستان های تکراری باز هم به صورت های مختلف در کشور تکرار می شود؟
وی در رابطه با آینده صنعت خودرو خاطرنشان می کند: آینده صنعت خودرو در ایران تنها در گرو مشارکت های جهانی است که در قالب یک برنامه کلان اقتصادی و صنعتی صورت بگیرد. در غیر این صورت این صنعت آینده ای ندارد و حتی بیشتر نزول می کند.
۲۲۳۲۲۵
منبع: هوا فضا
این مطلب هوافضا را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات کاربران هوافضا در مورد این مطلب