دمای شراره های خورشیدی به 60 میلیون درجه سلسیوس می رسد
به گزارش هوا فضا، مطالعات نشان می دهد شعله های آتشین خورشید شدیدتر از آن چیزی هستند که محققان تصور می کردند و این فوران ها ذراتی را با دمایی ۶ برابر بیشتر از برآوردهای قبلی به بیرون پرتاب می کنند.
به گزارش هوا فضا به نقل از اسپیس، فوران های خورشیدی انفجارهایی عظیم در جو خورشید هستند که پرتوهای نیرومند و شدیدی را به بیرون پرتاب می کنند. رویدادهای مذکور به اختلال در عملکرد ماهواره ها و سیگنال های رادیویی منجر می شوند و احیانا خطراتی برای فضانوردان در فضا در بر دارند.
اکنون تعدادی از پژوهشگران به رهبری الکساندر راسل از دانشگاه سنت اندروز در اسکاتلند گزارش داده اند ذرات در اتمسفر خورشید که با شراره های این ستاره داغ می شوند به دمای ۶۰ میلیون درجه سلسیوس می رسند که میلیونها بار بالاتر از تخمین های پیشین است. قبلاً دمای این ذرات بین ۱۰ تا ۴۰ میلیون درجه سلسیوس تخمین زده می شد.
راسل در اطلاعیه ای نوشت: به نظر می آید این پدیده یک قانون جهانی باشد. تاثیر آن هم حالا در فضای نزدیک زمین، بادهای خورشیدی و همین طور در شبیه سازی ها مشاهده شده است. اما تا حالا هیچ کس این یافته ها را به شراره های خورشیدی مرتبط نکرده بود.
ستاره شناسان از دهه ۱۹۷۰ میلادی درباره ی یک خاصیت عجیب در نور شراره های خورشیدی سردرگم بودند. وقتی نور خورشید با استفاده از تلسکوپ های قدرتمند به طیف های رنگی تجزیه می شود، خطوط طیفی مشخص عناصر مختلف بسیار پهن تر یا محوتر از نظریه های عرضه شده، بودند. محققان به مدت چند دهه دلیل این پدیده را پریشانی در پلاسمای خورشید می دانند.
اما طبق پژوهش جدید، شواهد هیچگاه بطور کامل با این توضیح هم خوانی نداشتند. گاهی اوقات پهن شدگی خطوط طیفی قبل از ایجاد پریشانی ظاهر می شد، و در خیلی از موارد، شکل خطوط طیفی آن قدر متقارن بود که با جریان های آشفته هم خوانی نداشت.
راسل در پژوهش جدید یک توضیح ساده را برای این رویداد عرضه کردند و بگفته آنها ذرات خورشید تحت تاثیر شراره هایی هستند که بسیار داغ تر از تصورات پیشین هستند. پژوهشگران با استفاده از آزمایش ها و شبیه سازی های بازاتصال مغناطیسی(magnetic reconnection)متوجه شدند درحالیکه دمای الکترون ها ممکنست به ۱۰ تا ۱۵ میلیون درجه سلسیوس برسد، دمای یون ها از ۶۰ میلیون درجه سلسیوس فراتر می رود. باز اتصال مغناطیسی گسستگی و تنظیم مجدد خطوط میدان مغناطیسی است که به شراره ها نیرو می دهد.
از آنجا که چند دقیقه طول می کشد تا الکترون ها و یون ها گرمای خودرا به اشتراک گذارند، این شکاف دمایی به اندازه ای ادامه خواهد یافت که رفتار شراره ها را شکل دهد. در چنین دمای بالایی یون ها با چنان سرعتی جابه جا می شوند که حرکت آنها سبب می شود خط های طیفی پهن تر به نظر بیایند و بدین سان یک معمای علم اختر فیزیک بعد از حدود نیم قرن حل می شود. به اجمال، محققان با استفاده از آزمایش ها و شبیه سازی های بازاتصال مغناطیسی(magnetic reconnection)متوجه شدند درحالیکه دمای الکترون ها ممکنست به ۱۰ تا ۱۵ میلیون درجه سلسیوس برسد، دمای یون ها از ۶۰ میلیون درجه سلسیوس فراتر می رود. در چنین دمای بالایی یون ها با چنان سرعتی جابه جا می شوند که حرکت آنها سبب می شود خط های طیفی پهن تر به نظر بیایند و بدین سان یک معمای علم اختر فیزیک پس از حدود نیم قرن حل می شود.
این مطلب هوافضا را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات کاربران هوافضا در مورد این مطلب