پیش بینی آینده زیستگاه های مرجانی خلیج فارس تا پایان قرن
به گزارش هوا فضا، محققان پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی با انجام مدل سازی آینده زیستگاه های مرجانی خلیج فارس را در بازه زمانی 2090 تا 2100 میلادی پیشبینی کردند.
به گزارش هوا فضا به نقل از پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی طبق تحقیقات انجام شده توسط محققان این پژوهشگاه، آبسنگ های مرجانی از مهم ترین بوم سازگان های دریایی هستند که در خلیج فارس تحت شرایط خاص دما و شوری بالا شکل گرفته اند. حساسیت بالای مرجان ها به تغییرات اقلیمی و فشارهای انسانی، لزوم مدیریت علمی برای صیانت از این اکوسیستم باارزش و تنوع زیستی منطقه را دوچندان کرده است.
در یک پژوهش تازه، محققان پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی با استفاده از مدل سازی MaxEnt به پیش بینی توزیع احتمالی زیستگاه های مرجانی خلیج فارس در بازه زمانی سالیان ۲۰۹۰ تا ۲۱۰۰ میلادی پرداختند. این پیش بینی ها بر پایه سناریوهای مسیرهای مشترک اجتماعی–اقتصادی ( SSPs) صورت گرفته که آینده احتمالی جهان را بر مبنای روندهای جمعیتی، اقتصادی، زیست محیطی و مصرف انرژی شبیه سازی می کنند. سناریوهای SSP در حقیقت «تصویرهای احتمالی از آینده» هستند. هر کدام شرایطی متفاوت برای جهان درنظر می گیرند: از آینده ای پایدار با همکاری کشورها و کاهش آلودگی (SSP1)، تا جهانی پرچالش با مصرف بیشتر سوخت های فسیلی و افزایش شدید گازهای گلخانه ای (SSP5). این چارچوب به دانشمندان کمک می نماید تا نتایج تغییرات اقلیمی را در وضعیت مختلف بسنجند و راهکارهای مناسب تری برای صیانت از محیط زیست عرضه کنند.
نتایج نشان داده است که بر مبنای فاکتورهای کیفیت آب، زیستگاه های مرجانی در وضعیت کنونی می توانند در مساحتی حدود ۹۴ هزار کیلومتر مربع از خلیج فارس از نظر مطلوبیت زیستگاهی بالقوه حضور داشته باشند. در سناریوی خوش بینانه SSP1 (مسیر پایداری)، این مساحت اندکی کم شده و به حدود ۹۲ هزار کیلومتر مربع می رسد. سناریوی SSP3 (چالش برای سازگاری) افزایش احتمالی زیستگاه ها تا حدود ۱۴ درصد را پیش بینی می کند، در حالیکه در سناریوی بدبینانه SSP5 (توسعه مبتنی بر سوخت های فسیلی)، کاهش شدید ۱۸ درصدی و قطعه قطعه شدن زیستگاه ها محتمل است.
امیر قاضی لو، سرپرست این پروژه پژوهشی تاکید می کند که برای صیانت از این اکوسیستم حساس، اقداماتی مانند پایش مستمر، بازسازی مرجان ها، کنترل فعالیتهای انسانی، ایجاد مناطق حفاظت شده و آموزش جوامع محلی ضروری می باشد. به قول محققان، استفاده از داده های علمی و مدیریت مبتنی بر سناریوهای آینده می تواند نقش کلیدی در حفظ و احیای مرجان های خلیج فارس ایفا کند.
این پژوهش گامی مهم در جهت درک آینده آبسنگ های مرجانی و برنامه ریزی برای توسعه پایدار و صیانت از تنوع زیستی منطقه محسوب می شود.
به اجمال، هر کدام شرایطی متفاوت برای جهان در نظر می گیرند: از آینده ای پایدار با همکاری کشورها و کاهش آلودگی (SSP1)، تا جهانی پرچالش با مصرف بیشتر سوخت های فسیلی و افزایش شدید گازهای گلخانه ای (SSP5). سناریوی SSP3 (چالش برای سازگاری) افزایش احتمالی زیستگاه ها تا حدود ۱۴ درصد را پیشبینی می کند، در صورتی که در سناریوی بدبینانه SSP5 (توسعه مبتنی بر سوخت های فسیلی)، کاهش شدید ۱۸ درصدی و قطعه قطعه شدن زیستگاه ها محتمل است.
این مطلب هوافضا را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات کاربران هوافضا در مورد این مطلب