دانشمند جوان برتر جایزه مصطفی:
جلبک ها از فاضلاب تا فضا سوخت، دارو و غذای آینده در دست ریزجلبک ها
به گزارش هوا فضا، صاحب مدال دانشمند جوان در ششمین دوره جایزه مصطفی ضمن اشاره به اهمیت ریزجلبک ها در آینده غذایی بشر، اظهار داشت: ریزجلبک ها در چاپ سه بعدی و هم بعنوان منبع پایدار برای تغذیه فضانوردان کاربرد دارند.
به گزارش هوا فضا به نقل از مهر، سال جاری برای اولین بار «نشان دانشمند جوان زیر ۴۰ سال» در ششمین دوره جایزه مصطفی (ص) در عرصه علوم پزشکی به سه نخبه جهان اسلام اعطا شد. این مدال، در جهت تشویق دانشمندان جوان جهان اسلام و ارج نهادن به دستیافته های تاثیر گذار آنها، بعنوان یکی از نمادهای شایستگی و برتری علمی نسل جوان نخبه شکل گرفت.
در این آئین، سپیده میرزایی از ایران با اثر «تنظیم عوامل مقاومت دارویی در سرطان برمبنای مسیرهای مولکولی»، شو پائولوک از مالزی با اثر «نوآوری ها در فناوری جلبک برای صنایع آبزی و غذایی» و بوس جواتمره از ترکیه در عرصه علم و فناوری و زیستی وپزشکی با اثر «شناسایی چگونگی سازگاری و مقاومت سلول های سرطانی در مقابل درمان های شیمی درمانی بوسیله تغییرات اپی ژنتیکی و تعاملات ریز محیطی» مفتخر به دریافت این مدال در عرصه علم و فناوری زیستی و پزشکی شدند.
شو پائو لوک، صاحب مدال دانشمند جوان در ششمین دوره جایزه مصطفی در ۲۰۲۵، پژوهشگر دانشگاه خلیفه امارات و عضو وابسته دانشگاه ناتینگهام مالزی در گفتگو با گزارشگر مهر، در پاسخ به این سؤال که نقش فعلی صنعت جلبک در زیست فناوری چیست و این صنعت چه جایگاهی در تولید سوخت های زیستی، مکمل های غذایی و ترکیبات دارویی دارد؟ اظهار نمود: میکروارگانیسم ها مقدار زیادی مواد مغذی شامل کربن، هیدرات های کربن، پروتئین و لیپید دارند. این ترکیبات برای تولید بیوفیول، محصولات دارویی و کاربردهای پزشکی اهمیت بسیار زیادی دارند. این میکروارگانیسم ها ترکیبات مغذی فراوانی دارند که در تولید محصولات دارویی قابل استفاده هستند. ویتامین ها، DHA و مواد معدنی از مهم ترین این ترکیبات به شمار می روند و در صنایع دارویی ارزش بسیار بالایی دارند.
این پژوهشگر دانشگاه خلیفه امارات در جواب سوال دیگر بر اساس این که در یک انکوباتور هوشمند برای کشت اسپیرولینا (نوعی جلبک حاوی برخی مواد مغذی مورد نیاز بدن)، چطور می توان پارامترهای کمبود مواد مغذی و استراتژیِ برداشت را کنترل کرد، اظهار داشت: اینکوباتور هوشمند (ابزار آزمایشگاهی برای کشت و رشد دادن نمونه های زنده مانند سلول ها یا میکروب ها) دراین خصوص واقعا مهم می باشد، چون می تواند میزان مواد مغذی داده شده به میکروجلبک ها را کنترل کند. با کنترل تغذیه میکروجلبک ها، می توانیم محصول دقیقی که می خواهیم را به دست آوریم و این به افزایش بهره وری کمک می نماید.
می توان با فاضلاب مواد غذایی میکروجلبک ها را پرورش داد
وی همینطور در توضیح نقش پسماند غذایی در کشت جلبک اضافه کرد: میکروجلبک ها را می توان با استفاده از فاضلاب مواد غذایی پرورش داد. استفاده از این فاضلاب هم مسایل و چالش های زیست محیطی را می کاهد و هم سبب تولید مقدار زیادی (بیوماس biomass _ منبع تجدیدپذیر انرژی از مواد زیستی) می شود که به بهبود اکوسیستم کمک می نماید. برای رشد میکروجلبک سه مؤلفه اصلی لازم است؛ نخست آب که می تواند از پساب ها تأمین شود، دوم کربن که از دی اکسیدکربن به دست می آید و سوم نور خورشید که مجانی است. استفاده از این منابع می تواند به کاهش هدررفت غذا کمک نماید.
شو پائو لوک ضمن اشاره به روش های استخراج ترکیبات زیست فعال اظهار داشت: میکروجلبک ها مواد مغذی فراوانی دارند و باید این مواد استخراج شوند. روش های بسیاری وجود دارد. یکی از این تکنیک ها حلال های یوتیک عمیق است و روش دیگر سیستم های پیشرفته مایع است. با این تکنیک ها می توان ترکیبات فعال را استخراج کرد.
ارتقای امنیت غذایی با سودجستن از یادگیری ماشین در تولید زیست توده
وی در ادامه در رابطه با نقش فناوری های هوشمند و یادگیری ماشین در تولید زیست توده توضیح داد: در عرصه اینترنت اشیا و هوش مصنوعی، این فناوری ها در بهینه سازی فرایندها نقش بسیار مهمی دارند و امکان تولید حداکثری بیوماس و استخراج ترکیبات زیست فناورانه را فراهم می کنند. در عرصه ریزجلبک ها لازم است از یادگیری ماشین و یادگیری عمیق استفاده گردد تا بیشترین میزان زیست توده (یک منبع تجدیدپذیر انرژی از مواد زیستی) تولید شود و همزمان امنیت غذایی ارتقا یابد.
با اینترنت اشیا تولید سوخت زیستی از جلبک سریع تر می شود
پائو لوک در رابطه با تولید سوخت زیستی از جلبک هم اظهار داشت: تبدیل ریزجلبک به سوخت زیستی یک فرآیند طولانی است. یکی از روش ها، روش تولیدات هیدروترمال (یکی از پرکاربردترین روش های تهیه نانومواد) است. با استفاده از اینترنت اشیا و سیستم های هوشمند، این فرآیند کوتاه تر می شود و امکان تولید بیشترین میزان سوخت زیستی فراهم می شود. سوخت های زیستی می توانند بعنوان جایگزینی برای سوخت های فسیلی مانند نفت، گاز طبیعی و زغال سنگ مورد استفاده قرار گیرند.
وی در رابطه با تصفیه پساب صنعتی توضیح داد: پساب های صنعتی می توانند برای رشد ریزجلبک ها استفاده شوند. اما چالش اصلی، نوع ریزجلبک است، چونکه همه گونه ها قادر به بقا و رشد در چنین محیطی نیستند. انتخاب گونه های مقاوم در این عرصه اهمیت بالایی دارد.
اکوسیستم پایدار آبی با همکاری ریزجلبک ها و باکتری ها
این پژوهشگر دانشگاه خلیفه امارات در رابطه با تعامل جلبک ها با باکتری ها در فرایند تصفیه بیان نمود: ریزجلبک ها با باکتری ها همزیستی دارند. همانطور که انسان ها با همکاری می توانند کارهای بزرگ تری انجام دهند، ریزجلبک ها هم با همکاری باکتری ها قادر به افزایش کارآمدی حذف آلاینده ها هستند. در سیستم های آبی، حیوانات آبزی مانند ماهی و میگو مقدار زیادی مواد زائد وارد آب می کنند. ریزجلبک ها این مواد زائد را مصرف کرده و به زیست توده تبدیل می کنند. این زیست توده هم بعنوان غذای ماهی ها و میگوها مورد استفاده قرار می گیرد و یک همزیستی طبیعی در اکوسیستم شکل می گیرد.
ریزجلبک ها ماده خام بسیار مهم برای چاپ سه بعدی!
وی در رابطه با استفاده از جلبک ها در چاپ سه بعدی توضیح داد: ریزجلبک ها ماده خام بسیار مهمی برای چاپ سه بعدی هستند، چونکه سرشار از مواد مغذی، پروتئین ها، مواد معدنی و ترکیبات حیاتی هستند و می توانند بعنوان ماده اولیه مناسب برای چاپ سه بعدی در صنایع غذایی استفاده شوند.
ناسا برای فضانوردان ریزجلبک به فضا می برد
این پژوهشگر حوزه زیستی در ادامه در رابطه با نقش جلبک ها در آینده امنیت غذایی جهانی اظهار نمود: ریزجلبک ها در آینده غذایی بشر اهمیت زیادی دارند. ناسا هم برای فضانوردان تنها پروتئین خام یا مواد غذایی ثابت نمی برد، بلکه ریزجلبک ها را به فضا می برد، چونکه منبعی غنی و پایدار هستند که در فضا هم کاربرد دارند و برای آینده تغذیه بشر اهمیت بسیار زیادی دارند.
پروفسور پائو لوک نقش ارتباطات علمی را هم مهم دانست و اظهار داشت: ارتباطات علمی اهمیت بالایی دارد، چونکه بین محققان و عموم مردم پل به وجود می آورد. دانشمندان اغلب در لابراتوار ها فعالیت می نمایند و فرصت ارتباط مستقیم با مردم را ندارند. ارتباطات علمی امکان انتقال یافته ها به جامعه را فراهم می آورد.
در ایران می توان ریزجلبک مفید تولید کرد
وی در پاسخ به این سؤال که بزرگ ترین چالش پیش روی نوآوری در فناوری جلبک ها برای صنایع غذایی و آبزی چیست؟ اظهار داشت: بزرگ ترین چالش همچنان نوع ریزجلبک است. چون همیشه نگران این هستم که شاید گونه های انتخابی نتوانند در محیط های مختلف زنده بمانند. هر کشوری شرایط محیطی متفاوتی دارد. مثلا در ایران به سبب وجود نور خورشید در بیشتر ایام سال، می توان ریزجلبک های بسیار باکیفیتی تولید کرد. در مالزی یا دیگر کشورها هم امکان تولید وجود دارد، اما با کاربردهای متفاوت. ازاین رو باید از شرایط زیست محیطی و منابع موجود در هر کشور به بهترین شکل استفاده نماییم.
منبع: هوا فضا
این مطلب هوافضا را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات کاربران هوافضا در مورد این مطلب